این بار کتاب دیگری از این نویسنده در پیش روی شماست که داستان عاشقانه و فراموش نشدنی یک نویسنده را در موزه بازگو می کند. فالون مشتاقانه در همان روزی که (9نوامبر) از قبل برنامه ریزی کرده بودندو با رمان نویس دیدار می کند. دیداری جذاب و به یاد ماندنی که باعث می شود تمام روز را با او در لوس آنجلس سپری کند. شخصیت پر تحریک فالون به یک الهام خلاق تبدیل می شود که بن همیشه به دنبال چنین شخصیتی برای رمانش بود.با با گذشت زمان و در میان روابط و مصائب گوناگون زندگی جداگانه ی خودشان ، هر ساله در همان تاریخ با یکدیگر ملاقات می کنند. تا اینکه روزی فالون حقیقتی را برایش تعریف میکند و واقعیتی کاملا پیچیده…

سرگذشت دختری یتیم اما سرزنده و شاد است که با پشتکار به تحصیل ادامه می‌دهد. دخترکی با صورتی کک مکی و موهای سرخ که در یتیم خانه بزرگ شده و البته باهوش است، قوه تخیل بی حد و مرزی دارد و با امید و پشتکار و مهربانی و سادگی صمیمانه اش، سعی می کند زندگی جدیدی را آغاز کند. هرچند برای ورود به این دنیای تازه باید سختی های بسیاری را پشت سر بگذارد، ولی آینده در نظرش آنقدر زیبا و امید بخش است که برای رسیدن به آن، با هر مشکلی کنار می‌آید و با هر شرایطی سازگار می شود.

“آوای شب” با نام انگلیسی The Night Music، اثر مشهور و پرفروش دیگری از روزنامه نگار و نویسنده نام آشنای سالیان اخیر جهان، جوجو مویز است که در سال 2008 منتشر شد. مویز از مشهورترین و موفق ترین نویسندگان قرن 21 جهان است که آثارش غالبا مضمون عاشقانه دارند و همواره از پرفروش ترین کتاب ها بوده اند. از آثار مشهور او می توان به “من پیش از تو”، “پس از تو”، “باز هم من” و… نام برد که جوایز متعدد بین المللی را از آن خود کرده اند. مویز از معدود نویسندگانی است که تاکنون 2 بار برنده جایزه بهترن رمان عاشقانه سال شده است. این بار در “آوای شب” می خوانیم: مت مک کارتی و همسرش لارا، مدت ها از همسایه شان مراقبت کرده اند و برای او غذا برده اند، لباس ها و خانه اش را تمیر کرده اند و با زبان تند و گزنده او کنار آمده اند. این زوج همه این زحمت ها را به جان خریده اند فقط به این امید که او قبل از مرگش، خانه خود را به آن ها بدهد چراکه مت و لارا می دانند او هیچ خویشاوندی ندارد. بعدها مشخص می شود که خانه قرار است به یکی از خویشاوندان پیرمرد برسد؛ اما مت به هیچ وجه نمی خواهد دست از رویای خود بکشد

رمان آوای وحش که از تأثیرگذارترین کتاب‌های «لندن» محسوب می‌شود داستان سگ خانگی را حکایت می‌کند که دست روزگار باعث می‌شود سر از محیط خشن و بی‌رحم کلوندایک در روزگار هجوم جویندگان طلا به ایالت یوکان در بیاورد. سرنوشتی غیرطبیعی که باعث جنگی داخلی در ذهن او می‌شود تا معصومیت و امنیت زندگی در خانه‌ی ارباب را فراموش و به خود واقعی‌اش، یعنی گرگی درنده میان جنگلی وحشی تبدیل گردد. درست عکس «سپید دندان» که در آن «لندن» سگ-گرگی را از میان گرگان به جهان انسان‌ ها وارد می‌نماید.جک لندن با قلم توانای خود تلاش قهرمان داستان را که یک سگ است، به تصویر می‌کشد.فضاسازی‌ های زیبایی که از قدرت تخیل بالای نویسنده بر آمده و داستان‌هایی ماجراجویانه که به صورت غیرمستقیم منتقد نظام سرمایه‌داری حاکم بر آمریکاست و نظم سرمایه‌داری را مشمول قانون گرگ‌ها می‌ داند، زیبایی این داستان را دو چندان کرده و هر فرد رمان‌خوانی را مجذوب خود می‌نماید. در قسمتی از کتاب می خوانیم: بالاخره روز جان ‌باختن بیلی مهربان و خوش‌قلب هم فرا رسید. هل که طپانچه‌اش را در مقابل آذوقه به آن زن داده بود، بر سر حیوان که روی جاده افتاده بود تبر زد و بعد او را از سورتمه جدا کرد و لاشه‌ی آن را کشید و بر لبه‌ی جاده برد. باک و دیگر سگ‌ها که چنین صحنه‌هایی را می‌دیدند، می‌دانستند این آینده‌ی آن‌ها نیز هست. روز بعد هم کونا جان باخت و فقط پنج سگ دیگر زنده بودند؛ جو، که از شدت ضعف توانی برای شرارت نداشت، پایک هم که لنگ می‌زد و سطح هوشیاریش بسیار پایین آمده بود و دیگر دردسری به پا نمی‌کرد، سولکس، با یک چشمی که داشت خالصانه به سورتمه‌کشی ادامه می‌داد، اما از ناتوانی خود برای سورتمه‌کشی عذاب می‌کشید و ضجه می‌زد. تیک هم که به خاطر سفر نکردن در زمستان از بقیه تازه‌نفس‌تر بود، به خاطر کم‌تجربگی به نسبت بقیه بیشتر از پا درآمده بود. با وجود این‌ که باک هنوز سردسته‌ی سگ‌ها بود ولی دیگر به زور هم نمی‌خواست در میان سگ‌ها نظم را برقرار کند و آن‌قدر ضعیف شده بود که حتی قادر به دیدن جلوی پاهایش هم نبود و فقط با راه رفتن در سطح جاده مسیر را لمس می‌کرد و راه را پیش می‌برد…

در قسمتی از این کتاب می خوانیم: راس ساعت ۹ صبح یکی از واپسین روزهای نوامبر، ترن ورشو با آخرین سرعت به ایستگاه پترزبورگ رسید. برف ها در حال ذوب شدن بودند و مه و رطوبت به اندازه ای بود که به سختی می شد تا ده قدمی چپ و راست ریل را از داخل کوپه تشخیص داد. رنس میشکین، آخرین فرزند یک خاندان بزرگ ورشکسته، پس از اقامتی طولانی در سوئیس برای معالجه‌ بیماری، به میهن خود باز می‌گردد. بیماری او رسما افسردگی عصبی است ولی در واقع دچار نوعی جنون شده‌ است که نمودار آن بی‌ارادگی مطلق است. به‌علاوه، بی‌تجربگی کامل او در زندگی، اعتماد بی‌حدی نسبت به دیگران در وی پدید آورده است. او، در پرتو وجود روگوژین، همسفر خویش، فرصت می‌یابد که نشان دهد برای مردمی واقعا نیک، در تماس با واقعیت، چه ممکن است پیش آید. روگوژین این جوان گرم و روباز و بااراده، به سابقه هم‌حسی باطنی و نیاز به ابراز مکنونات قبلی، در راه سفر سفره دل خود را پیش میشکین، که از نظر روحی نقطه مقابل اوست، می‌گشاید. روگوژین برای او عشق قهاری را که نسبت به ناستازیا فیلیپونیا احساس می‌کند باز می‌گوید. این زن زیبا، که از نظر حسن شهرت وضعیت مبهمی دارد، به انگیزه وظیفه‌شناسی نه بی‌اکراه، معشوقه ولی‌نعمت خود می‌شود تا از این راه حق‌شناسی خود را به او نشان دهد. وی، که طبعا مهربان و بزرگوار است، نسبت به مردان و به‌طورکلی نسبت به همه کسانی که سرنوشت با آنان بیشتر یار بوده و به نظر می‌آید که برای خوار ساختن او به همین مزیت می‌نازند نفرتی در جان نهفته دارد. این دو تازه دوست، چون به سنپرزبورگ می‌رسند، از یکدیگر جدا می‌شوند و پرنس نزد ژنرال اپانچین، یکی از خویشاوندانش می‌رود به این امید که برای زندگی فعالی که می‌خواهد آغاز کند پشتیبانش باشد.

داستان انتشار اتحادیه ابلهان نوشته‌ جان‌کندی، داستان غریبی است. جان‌کندی کتاب را در سی سالگی نوشت و بعد از این‌که هیچ ناشری زیر بار چاپ آن نرفت به زندگی خود پایان داد. به گفته‌ی منتقد نیویورک تایمز، اتحادیه‌ ابلهان در حقیقت ناشرانی بودند که با نپذیرفتن کتاب ما را از مجموعه آثار یکی از بزرگ‌ترین نوابغ ادبیات محروم کردند. مادرش یازده سال در پی انتشار این اثر بود تا سرانجام دانشگاه لوییزیانا کتاب را منتشر کرد. کتاب به محض انتشار غوغایی به پا کرد و همان سال (۱۹۸۱) جایزه‌ی پولیتزر را ربود. شخصیت اصلی کتاب، ایگنیشس متخصص قرون وسطا است که تمام دنیا را از دریچه‌ی کتاب تسلای فلسفه‌ی بوئتیوس، فیلسوف قرون وسطایی، می‌بیند. تمام زندگی‌اش فلسفه‌بافی است و انزجار از جامعه‌ی امریکا. ایگنیشس ناظر غیرمنفعلی است بر تمام حماقت‌ها و بی‌شعوری‌های محیط پیرامونش. امریکای او همان است که نویسنده‌ی کتاب هم ماندن در آن را نپذیرفت و مرگ خودخواسته را انتخاب کرد.

در قسمتی از این کتاب میخوانیم: شخصیت من در حقیقت در سن دوازده سالگی و در یک روز سرد ابری فصل زمستان در سال ۱۹۷۵ شروع به شکل گیری کرد. آن لحظه را دقیقا به یاد دارم. در پشت دیوار کاهگلی خرابه ای خم شده بودم و داشتم کوچه کنار نهر یخ زده را تماشا می کردم. سال ها از این ماجرا گذشته است اما… کتاب «بادبادک باز» اثر «خالد حسینی» است. حمید رضا بلوچ این کتاب را ترجمه کرده است. در توضیحات کتاب آمده است: «بادبادک ‏باز ما را به ایامی می‌برد که رژیم سلطنتی افغانستان در میان بی‏‌خبری مردم سقوط می‌کند و این کشور دستخوش تحولاتی می‏‌شود که تا امروز شاهد آنیم. اما در این رمان حوادث سیاسی گذرا و حاشیه‏‌ای است و داستان اصلی آن زندگی دو پسر است که با هم در یک خانواده بزرگ می‏‌شوند و از یک پستان شیر می‌‏نوشند و دوستی عمیقی بینشان شکل می‌گیرد. ولی دنیای این دو در عین حال از هم جداست: امیر ارباب ‏زاده است و مالک خانه و ثروت پدر و حسن نوکرزاده و از قوم هزاره و پیوسته پامال تاریخ. بادبادک ‏باز درباره دوستی و خیانت و بهای وفاداری است. درباره علایق پدر و پسر است و تسلط پدر، درباره عشق و ایثار است و دروغهایشان، درباره دور ماندن از اصل است و تمنای بازگشت به آن. رمان در روایتی شیرین و جذاب، در گذر از مصائب زمانه جای امیدواری باقی می‌گذارد: بادبادک (مظهر خوبی و دوستی و رهایی) سواد و دانش و بازشدن چشم به روی جهانی دیگر، نقش قصه ‏گویی در ایجاد تفاهم، عشق و خلاصه جلوه ‌های گوناگون فرهنگ یک ملت زنده، نشان می‌دهد که به قول خودشان «زندگی میگذره» یا به عبارت دیگر، زندگی همچنان ادامه دارد.»

کتاب باز هم من، جدیدترین اثر جوجو مویز، نویسنده موفق انگلیسی در ماه ژوئن 2018 منتشر شده است. باز هم من، به بیان ادامه ماجراجویی‌های «لوئیسا کلارک» پس از وقایع اتفاق افتاده در کتاب‌های «من پیش از تو» و «پس از تو» می‌پردازد. لوئیسا وارد نیویورک شده تا زندگی جدیدی را شروع کند. او با آغاز کارش در منزل «لئونارد گوپنیک» و همسر جوانش «اگنس» قدم به دنیای ثروتمندان می‌گذارد. دنیایی که زندگی و تجارب جدیدی برایش به ارمغان دارد و کیلومترها دور از «سم»، طی رفت و آمدهایی که با خانواده‌های اعیان نیویورکی پیدا می‌کند، با شخصی به نام «جاش» آشنا می‌شود. «جاش» کسی است که تمامی خاطرات گذشته از عشق ناکامش، «ویل» را برایش تداعی می‌کند و… جوجو مویز (Jojo Moyes) سال‌ها در زمینه روزنامه‌نگاری فعالیت داشته است. اما از سال ۲۰۰۲ و با انتشار اولین رمانش، پناه گرقتن از باران؛ نویسندگی شغل دائم او شد و فقط گاهی مقالاتی برای دیلی تلگراف می‌نویسد. از آثار شناخته شده مویز می‌توان به کتاب من پیش از تو اشاره کرد.

رمان «بینایی» شاهکار دیگری ست از ژوزه ساراماگو که بعد از رمان «کوری» نوشته شده است و توسط فرزانه حاجیلوئیان به فارسی برگردانده شده است. ماجرای بینایی در همان شهری اتفاق می افتد که مردم رمان کوری در آن زندگی می کردند. این رمان ساراماگو نیز مانند رمان قبلی اش کوری، کنایه ای ست به حکومت هایی که در ظاهر دموکرات اند اما در عمل دیکتاروی هستند. داستان از یک روز انتخابات شروع می شود و باران آنقدر شدید می بارد که کسی به خودش زحمت نمی دهد که از خانه برای رای دادن بیرون بیاید. سیاستمداران از این اتفاق وحشت کرده اند و به این فکر می کنند که آیا باید انتخابات را به روز دیگری موکول کنند یا نه. حول و حوش ساعت 3 باران بند می آید. ناگهان مردم به سمت شعبه های اخذ رای هجوم می برند و رای می دهند. اما وقتی که رای ها شمرده می شود، متوجه می شوند بالای 70 درصد رای ها سفید است. مردم عصبانی هستند. یک وضعیت اضطراری اعلام شد. مردم خاطرات وحشتناک بیماری کوری ای که چهار سال پیش شهر را فرا گرفته بود و فقط یک خانم توانسته بود بینایی اش را حفظ کند به یاد می آورند. آیا آن خانم پشت همه ی این اتفاقات است؟ بخشی از ترجمه ی روان و دقیق این کتاب را می خوانیم:« وجدان که خیلی از آدم های بی فکر آن را زیر پا می گذارند و خیلی های دیگر انکارش می کنند، چیزی است که وجود دارد و همیشه وجود داشته است. اختراع فلاسفه ی عهد دقیانوس نیست، یعنی اختراع زمانی که روح چیزی جز یک قضیه مبهم نبود. با گذشت زمان، همراه با رشد اجتماعی و تبادل ژنتیکی کار ما به آنجا کشیده که وجدان را در رنگ خون و شوری اشک پیچیده ایم و انگار که این هم بس نبوده، چشم ها را به نوعی آیینه رو به درون بدل کرده ایم، نتیجه این است که چشم ها غالبا آنچه را سعی داریم با زبان انکار کنیم بی پروا لو می دهند.»

بینوایان رمانی نوشته ی ویکتور هوگو، نویسنده ی سرشناس فرانسوی است و توسط دکتر حمید حسینی به فارسی ترجمه شده است.
این کتاب اولین بار در سال ۱۸۶۲ منتشر شد. این رمان به عنوان «یکی از شش رمان برتر جهان» معرفی شده است. این رمان با بررسی ماهیت قانون و بخشش، تاریخ فرانسه، معماری و طراحی شهری پاریس، سیاست‌ ها، فلسفه اخلاق، ضد اخلاقیات، قضاوت‌ ها، مذهب، نوع و ماهیت عشق را شرح می ‌دهد. بینوایان به محبوبیت بزرگی بر روی صحنه ی تئاتر و نمایش رسید. کتاب بینوایان به صورت سوم شخص روایت می‌ شود و در آن نویسنده زمان را به جلو و عقب می ‌کشد و ماجراهای مختلف را روایت می‌ کند. این اثر هرآنچه را که لازم است درباره فرانسه قرن نوزدهم بیان کرده و یک اثر تاریخی، روانشناسانه، اجتماعی و عاشقانه محسوب می ‌شود. ویکتور هوگو ۱۷ سال را صرف نوشتن این اثر برجسته کرده است. ماجرای رمان با داستان زندگی مسیو میری ‌یل، اسقف شهر دینی آغاز می ‌شود. پیرمرد ۷۵ ساله ‌ای که ویکتور هوگو در وصف مهربانی و خوبی ‌های او تقریبا ۱۰۰ صفحه ‌ای می ‌نویسد. این اسقف به هر طریقی به افراد بینوا کمک می ‌کند، دستمزدی که از دولت می‌ گیرد، پول مراسم ‌ها و حتی خانه خود را نیز وقف فقرا می ‌کند. در ادامه ژان والژان وارد داستان می ‌شود. کسی که برای سیر کردن شکم بچه ‌های خواهرش دست به دزدی می ‌زند. او فقط یک قرص نان می‌ دزد اما به ۵ سال زندان محکوم می‌ شود. در زندان بر اثر اتفاقات و شرایط مختلف ۴ بار تلاش می ‌کند که فرار کند اما هر بار دستگیر می ‌شود و به مدت محکومیتش افزوده می ‌شود. نهایتا ژان والژان ۱۹ سال را در زندان سپری می ‌کند. پس از ۱۹ سال از زندان آزاد می ‌شود. اما این تازه شروع بدبختی ‌های اوست. هنگام آزادی برگه زردی به او می ‌دهند که نشان دهنده این است که او یک مجرم است که به تازگی از زندان آزاد شده است. در همین حال است که ژان والژان وارد شهری می ‌شود که میری ‌یل، اسقف آن است. ژان والژان در این شهر به دنبال لقمه‌ ای غذا و سرپناهی است که شب را سپری کند. اما هیچ دری به روی او گشوده نمی‌ شود. حتی دوباره در زندانی را می ‌زند و درخواست می ‌کند که او را بگیرند. در نهایت پیرزنی خانه اسقف را به او نشان می‌ دهد. اسقف میری ‌یل با آغوشی باز ژان والژان را می ‌پذیرد. به او غذا و اتاق می دهد که استراحت کند. اما در مقابل، ژان والژان ظروف نقره‌ای اسقف را می‌ دزدد و فرار می ‌کند. هنگام فرار او را دستگیر می ‌کنند و نزد اسقف می ‌آورند. در همین حال است که اسقف به سرجوخه ژاندارمری می ‌گوید که خودش ظروف نقره‌ ای را به این مرد داده است و همان جا شمعدان‌ هایش را نیز به ژان والژان می ‌دهد. شمعدان‌ هایی که ژان والژان تا آخر عمر آن‌ ها از خودش دور نمی‌ کند. حرف‌هایی که اسقف در این دیدار به ژان والژان می ‌زند، و همچنین در ادامه برخورد او با پتی ژوره، آشوبی در درون او ایجاد می ‌کند. پس از این ماجرا ویکتور هوگو، خواننده را به سمت یک ماجرای عاشقانه می‌ برد. ماجرایی که در آن فانتین وارد داستان می‌ شود. فانتین از عشق خود حامله است اما قبل از اینکه این موضوع مطرح شود، عشقش او را… کاراکتر ژان والژان برداشتی آزاد از زندگی اوژن فرانسوا ویدوک است. ویدوک یک بد کار سابق بود که به سرپرستی پلیس مخفی فرانسه رسید و بعدها نخستین آژانس کارآگاه شخصی فرانسه را پی ریزی کرد.

«پس از تو» یک رمان عاشقانه ازجوجو مویز است. این رمان در ادامه ی رمان مشهور «من پیش از تو» نوشته شده است. به گفته ی خود جوجو مویز، او قصد نداشته پس از تو را بنویسد؛ اما بدلیل استقبال زیادی که از رمان قبلی اش شده بود و همینطور حجم انبوه پیام های خوانندگان که کنجکاو بودند که سرنوشت شخصیت های داستان چه می شود او تصمیم می گیرد رمان پس از تو را بنویسد. این رمان را باران جمشیدی به فارسی برگردانده است و توسط نشر پرثوآ به چاپ رسیده است. داستان در ادامه ی کتاب من پیش از تو با زندگی لوییزا کلارک بعد از مرگ معشوقش، ویل ترینر شروع می شود. لوییزا تلاش می کند که بعد از مرگ ویل بتواند از زندگی لذت ببرد اما در اتفاقی ناخواسته قرار می گیرد که این اتفاق او را برای همیشه تغییر می دهد. لوییزا کلارک از غمی بزرگ رنج می برد؛ زیرا مردی که دوست داشته است خودکشی کرده است و دیگر با اونیست. هجده ماه بعد او همچنان تلاش می کند که با مرگ ویل کنار بیاید و به زندگی بدون ویل عادت کند. روزهایش با حالتی نزدیک به دیوانگی سپری می شود. تصادف شدیدی می کند و در بیمارستان به هوش می آید. در اینجا او تصمیم می گیرد که هدفی جدید برای زندگی اش پیدا کند، گرچه نمی داند که دقیقا آن هدف چیست. نوشته های جوجو مویز پر از توصیف صحنه های متفاوت است. صحنه هایی که اگر چشمتان را ببندید آنها را می توانید به راحتی تصور کنید. این ظرافت ها برای اینکه بتوانند در ذهن مخاطب بنشینند باید به درستی به فارسی برگردانده شوند. با خواندن آثار جوجو مویز خود را در وسط صحنه تصور می کنید و آرام آرام با داستان جلو می روید.

کتاب تولستوی و مبل بنفش در سال ۲۰۱۱ از طرف سایت گودریدز جزء ۲۰ کتاب برتر در زمینه خاطرات و اتوبیوگرافى شد.
بخش اول کتاب به سختى قابل تحمل است، نه از آن رو که بد نوشته شده و یا ثقیل و سنگین است؛ تنها به آن جهت که حامل تجربیاتِ سختى است که ذهن همه‌ى ما از پذیرش شان گریزان است. غمِ از دست دادن عزیزى مى‌تواند زندگى را به کاممان چنان تلخ کند که تصور آینده‌ى بى او برایمان ناممکن باشد. خاطراتِ نینا از روزهاى آخرِ زندگى خواهرش، آن مارى، گره خورده است به بوى بیمارستان و درد و رنج و بیمارى. از همین روست که چند صفحه‌ى اول براى کسى که چنین تجربه‌اى را از سرگذرانده، ممکن است بیش از حد دردناک باشد.

جایی که خرچنگ ها آواز می خوانند، داستان مشقت های دختری است که اعضای خانواده اش او را در همان سنین خردسالی رها کردند تا تنهایی، در دل طبیعت بکر کارولینای شمالی، با پدر کج خلقش زندگی کند. شاید نام «کیا» فقط از سه حرف تشکیل شده باشد، اما رنج هایی که او متحمل شد، در روح و جسم هیچ دختری نمی گنجند. تمام اهالی بارکلی کو، او را با لقب «دختر مرداب» می شناختند، دختر مردابی که نزدیک شدن او به سایر انسانها تجربیات تلخ و شیرینی برایش به همراه داشت. حوادث پیچیده ی متعددی قبل و بعد از پیدا شدن جسد معشوقه سابق کیا رخ می دهد که نویسنده به زیبایی هرچه تمام تر آن ها را شرح می دهد.